Apr 5, 2010

~kebingungan~

huh..penat fikir la sekarang ni. macam-macam hal..umur 26, orang sekeliling sibuk tanya bila nak kahwin? awat, depa ingat kahwin pakai ayaq liuq ka? huhu..

aku ni duit sikit pun takdak untuk nak kahwin, memang tak simpan pun untuk tu. sebabnya? sebab memang tak budget nak kahwin pun dalam masa terdekat ni. aduhh!

mak sibuk cari calon. nampaknya mak memang pegang kata-kata aku dulu;

"ok la mak, macam ni..kalau sampai umur 25 kakak still takda calon lagi, mak saja la tolong carikan kat kakak ye..deal.."

hah, ambik sekali. mak cari sungguh...aduhai mak..

jadi, untuk tak menghampakan mak, aku turutkan jugak kehendak dia untuk berkenalan dengan si "dia".

asal: kedah.
umur : 30++ (tua kan?).
kerja : sendiri
paras rupa : tak hensem (hahahahaa)
budi pekerti : orang sekeliling cakap baik (entahlah)
adik beradik : 4 orang (bongsu)

bonus point : pernah belajar di sekolah agama

cukup sampai disitu sahaja. lebih-lebih nanti lain pulak jadinya..

hmmm..hensem atau tak tu bukan persoalannya. yang penting agamanya. agama dia memang ok walaupun bukan tahap ustaz-ustaz. kalau solat 5 waktu tu terjaga, kira alhamdulillah la kan.

masalahnya di sini adalah persoalan hati. kenapa ya susah sangat nak buka hati ni untuk terima. kalau diikutkan, "dia" lengkap semuanya (tidak termasuk kacak..ahaks). mak dan abah sangat setuju. "dia" memang berniat nak mendirikan masjid. taknak bercintan-cintun. semua tu lepas kawen saja. alahai..hati..

mesti orang akan kata, aku ni memilih sangat kan? tapi bukankah kita sebagai perempuan berhak untuk memilih juga? aduh fazhana, kalau calonnya dah sesuai, terima saja. bukankah nabi pernah memesan..andai calon yang baik datang meminang, jangan ditolak tanpa sebab sebab nanti tak akan ada yang baik lagi datang berkunjung (ayat sendiri nih).

walau apa pun, aku tak tolak lagi tau. masih dalam proses berkenal-kenalan. insyaallah lepas jumpa nanti sekali, akan buat keputusan sama ada untuk terima atau tak. payah!

mak asyik-asyik tanya saja. bila aku cerita pasal "dia" mak bukan main suka lagi. jadi aku selalu ingatkan mak, jangan mengharap lebih-lebih. kakak kawan-kawan saja, tak tentu nak terima lagi.

sebenarnya banyak lagi benda yang aku tak capai lagi. baru saja nak berjinak-jinak dalam dunia perniagaan. bila aku cakap kat "dia" macam ni, "dia" kata; "takpa, saya tak kisah. nanti saya ajar awak cara-cara nak berniaga". pulak dah.

jadi, aku tak ada alasan lagi..

Yana Feehily 2008-2011 © All Rights Reserved
Ini Blog Saya